💀 RIP – Implementacja Poison Reverse w środowisku RIP
📌 Wprowadzenie
RIP (Routing Information Protocol) to jeden z najstarszych protokołów routingu typu distance-vector, który nadal znajduje zastosowanie w mniejszych i edukacyjnych sieciach. Mimo swojej prostoty, aby był bezpieczny i stabilny, wykorzystuje kilka mechanizmów ochronnych przed błędami routingu, z których jednym z najważniejszych jest Poison Reverse.
W tym artykule omówimy szczegółowo:
- czym jest Poison Reverse,
- jak działa w protokole RIP,
- jak go zaimplementować na routerach Cisco i Juniper,
- oraz kiedy jego zastosowanie jest niezbędne.
❓ Co to jest Poison Reverse?
Poison Reverse to technika używana przez protokoły routingu, która zapobiega powstawaniu pętli routingu. Działa na zasadzie:
🔁 Jeśli router otrzymuje informację o trasie z danego interfejsu, to przy informowaniu tego samego sąsiada, wysyła informację, że ta trasa ma metrykę nieskończoną (16 w RIP), czyli jest nieosiągalna.
W przeciwieństwie do Split Horizon, który całkowicie blokuje rozgłaszanie trasy z powrotem do źródła, Poison Reverse wysyła specjalną informację o niedostępności.

⚙️ Jak działa Poison Reverse w RIP?
Wyobraźmy sobie prosty scenariusz:
[R1]----[R2]
- R1 wysyła do R2 informację o sieci 10.0.0.0/24.
- R2, przy wykorzystaniu Poison Reverse, informuje R1, że sieć 10.0.0.0/24 przez niego ma metrykę 16, co zapobiega błędnym interpretacjom przy niestabilności sieci.
🛠️ Konfiguracja Poison Reverse – Cisco IOS
W protokole RIP v1 i v2 w systemie Cisco Poison Reverse jest domyślnie włączony i nie ma możliwości jego wyłączenia pojedynczą komendą. Jednak warto wiedzieć, jak sprawdzić jego działanie.
📟 Przykład – weryfikacja tras RIP:
Router# debug ip rip
W wyniku komendy możesz zobaczyć linie takie jak:
sending update to 192.168.1.2 via Serial0
network 10.0.0.0, metric 16
🔍 Taka informacja oznacza, że działa Poison Reverse.
📟 Implementacja w środowisku Juniper (JunOS)
Juniper również implementuje Poison Reverse automatycznie w protokole RIP. W JunOS możesz monitorować zachowanie poprzez polecenia diagnostyczne.
🔧 Przykład – konfiguracja RIP:
set protocols rip group RIP-GROUP interface ge-0/0/0
🔎 Przykład – monitorowanie działania:
run show route protocol rip
run monitor traffic interface ge-0/0/0 matching "RIP"
W logach możesz zauważyć metryki 16 wysyłane do sąsiadów – co świadczy o działaniu mechanizmu Poison Reverse.
📊 Split Horizon vs. Poison Reverse
Cecha | Split Horizon | Poison Reverse |
---|---|---|
🔁 Blokuje rozgłaszanie tras | ✅ Tak | ❌ Nie |
🧪 Informuje o niedostępności | ❌ Nie | ✅ Tak (metryka 16) |
🛠️ Wykorzystanie | Sieci typu mesh, proste topologie | Topologie hub-and-spoke, redundancje |
⚠️ Ryzyko | Może ograniczyć propagację tras | Większy ruch RIP, ale pełniejsza informacja |
🧪 Scenariusz praktyczny – kiedy użyć Poison Reverse
W sieciach z wieloma połączeniami między routerami, sam Split Horizon może nie wystarczyć. Przykładem są topologie redundantne lub z zapasowymi łączami, gdzie powiadamianie o niedostępności tras (zamiast ich blokowania) przyspiesza rekonwergencję sieci.
🧠 Najlepsze praktyki
- ✅ Pozostaw Poison Reverse aktywny, jeśli nie masz konkretnego powodu do jego dezaktywacji (co i tak nie jest zalecane).
- ⚠️ Monitoruj debugi RIP, by upewnić się, że ruch sieciowy jest poprawnie propagowany.
- 🔍 W środowiskach z dużą redundancją korzystaj równocześnie z Poison Reverse i Split Horizon.
🧩 Podsumowanie
Poison Reverse to jedno z podstawowych zabezpieczeń RIP przed pętlami routingu. Jego działanie polega na wysyłaniu informacji o trasie jako nieosiągalnej, jeśli została ona otrzymana z danego kierunku. W połączeniu z mechanizmem Split Horizon, tworzy solidną podstawę dla bezpiecznego działania RIP w małych i średnich sieciach.
🧷 Wiedza o tym, jak działa Poison Reverse i jak go monitorować, jest niezbędna do utrzymania stabilnej i odpornej na błędy infrastruktury sieciowej.