Jak skonfigurować automatyczne adresowanie IPv6 (SLAAC) i DHCPv6

Redakcja 12 czerwca 2025

Jak skonfigurować automatyczne adresowanie IPv6 (SLAAC) i DHCPv6

IPv6 (Internet Protocol Version 6) stał się kluczowym protokołem w nowoczesnych sieciach komputerowych, oferując niemal nieograniczoną liczbę adresów IP. W obliczu rosnącej liczby urządzeń podłączanych do Internetu, konfiguracja IPv6 staje się niezwykle ważna. W tym artykule omówimy, jak skonfigurować dwa popularne mechanizmy automatycznego adresowania w IPv6: SLAAC (Stateless Address Autoconfiguration) oraz DHCPv6. Oba te mechanizmy różnią się sposobem przypisywania adresów, a ich odpowiednia konfiguracja może zapewnić stabilność i skalowalność sieci.

Spis treści

1. Czym jest SLAAC (Stateless Address Autoconfiguration)?

SLAAC to mechanizm w IPv6, który pozwala urządzeniom w sieci na automatyczne generowanie swoich adresów IP bez konieczności posiadania centralnego serwera DHCP. Urządzenia korzystają z informacji przesyłanych przez routery w ramach specjalnych komunikatów Router Advertisement (RA), które zawierają prefiksy IPv6 do generowania adresów. SLAAC jest prostym i efektywnym sposobem przypisywania adresów IPv6, szczególnie w prostszych, mniejszych sieciach.

Zalety SLAAC:

Prostota: Urządzenia automatycznie konfigurowane są bez potrzeby instalacji dodatkowego serwera.
Brak centralnej bazy danych: Dzięki brakowi potrzeby przechowywania danych na serwerze, SLAAC działa bez potrzeby centralnego zarządzania adresami.
Bezpieczeństwo: Działa w oparciu o zabezpieczone komunikaty RA.

Wady SLAAC:

Brak pełnej kontroli nad adresowaniem: W przypadku większych sieci, gdzie potrzebna jest większa kontrola nad adresowaniem, SLAAC może być mniej elastyczny.
Brak wsparcia dla dodatkowych opcji konfiguracyjnych: SLAAC może nie umożliwić pełnej konfiguracji innych parametrów sieciowych, jak DNS.

Czytaj RIPng: Wprowadzenie do RIP dla IPv6 – konfiguracja i różnice

2. Czym jest DHCPv6?

DHCPv6 (Dynamic Host Configuration Protocol for IPv6) to rozszerzenie klasycznego protokołu DHCP, które umożliwia przypisywanie adresów IPv6 i innych parametrów konfiguracyjnych (np. serwerów DNS) do urządzeń w sieci. W przeciwieństwie do SLAAC, DHCPv6 wymaga serwera DHCP, który przydziela adresy na żądanie urządzenia. Jest to bardziej zaawansowany mechanizm, który daje administratorowi pełną kontrolę nad adresowaniem i innymi parametrami.

Jak skonfigurować automatyczne adresowanie IPv6 (SLAAC) i DHCPv6

Zalety DHCPv6:

Centralne zarządzanie adresami: Administrator sieci ma pełną kontrolę nad przypisywaniem adresów i może w łatwy sposób monitorować i zarządzać adresami w dużych sieciach.
Wsparcie dla dodatkowych parametrów: DHCPv6 umożliwia konfigurację innych parametrów sieciowych, takich jak serwery DNS, brama domyślna i inne opcje.
Większa elastyczność w dużych sieciach: DHCPv6 jest idealnym rozwiązaniem dla dużych organizacji, gdzie potrzebne jest centralne zarządzanie urządzeniami.

Wady DHCPv6:

Wymaga serwera: DHCPv6 wymaga zainstalowania i utrzymania serwera DHCP, co może wiązać się z dodatkowymi kosztami i złożonością.
Zwiększenie obciążenia sieci: Urządzenia muszą wysyłać zapytania DHCP, co może obciążyć sieć w przypadku dużej liczby urządzeń.

3. Jak skonfigurować SLAAC w sieci IPv6?

Konfiguracja SLAAC jest dość prosta, ponieważ urządzenia mogą automatycznie przydzielać sobie adresy IP na podstawie komunikatów Router Advertisement (RA). Poniżej przedstawiamy kroki, jak włączyć SLAAC na routerze oraz jak skonfigurować urządzenia do automatycznego przydzielania adresów.

3.1 Konfiguracja routera IPv6

Zaloguj się do panelu administracyjnego routera:
- Otwórz przeglądarkę internetową i wpisz adres IP routera (zwykle 192.168.1.1, 192.168.0.1 lub inny przypisany przez producenta).
- Zaloguj się przy użyciu odpowiednich danych dostępnych w instrukcji obsługi.
Włącz IPv6:
- W ustawieniach sieci przejdź do sekcji dotyczącej protokołów internetowych.
- Włącz protokół IPv6 i upewnij się, że ustawienia umożliwiają wykorzystanie SLAAC. Może to obejmować opcję „Stateless Address Autoconfiguration” (SLAAC).
Skonfiguruj komunikaty Router Advertisement (RA):
- W sekcji dotyczącej IPv6, aktywuj opcję wysyłania komunikatów RA, które umożliwią urządzeniom w sieci autokonfigurację swoich adresów.
Zapisz ustawienia i uruchom ponownie router:
- Po zapisaniu konfiguracji, zrestartuj router, aby zastosować zmiany.

Czytaj Autokonfiguracja adresów IPv6 w Linuksie: SLAAC vs. DHCPv6

3.2 Konfiguracja urządzenia

Po włączeniu SLAAC na routerze, urządzenia w sieci, takie jak komputery, telefony, drukarki i inne, automatycznie przydzielą sobie adresy IPv6 na podstawie komunikatów RA. W większości przypadków urządzenia z systemami Windows, Linux czy macOS automatycznie konfigurują swoje adresy IPv6, bez potrzeby dodatkowej konfiguracji użytkownika.

4. Jak skonfigurować DHCPv6?

Konfiguracja DHCPv6 jest nieco bardziej zaawansowana, ponieważ wymaga zainstalowania i skonfigurowania serwera DHCPv6, który będzie przydzielał adresy IPv6 urządzeniom w sieci.

4.1 Konfiguracja serwera DHCPv6

Zainstaluj serwer DHCPv6:
- Jeśli jeszcze nie posiadasz serwera DHCPv6, musisz zainstalować odpowiednie oprogramowanie. Można skorzystać z rozwiązań takich jak ISC DHCP na systemach Linux, lub wbudowane rozwiązania w routerach.
Skonfiguruj zakresy adresów IPv6:
- Na serwerze DHCPv6 musisz określić zakres adresów IPv6, które będą przydzielane urządzeniom w sieci. Określenie zakresu jest kluczowe, aby urządzenia mogły otrzymać unikalne adresy w danej sieci.
Włącz serwer DHCPv6 na routerze:
- Zaloguj się do panelu administracyjnego routera i przejdź do sekcji IPv6.
- Włącz funkcję DHCPv6 i wskaż serwer DHCPv6, który ma pełnić rolę przydzielania adresów IP urządzeniom w sieci.
Skonfiguruj dodatkowe parametry:
- Oprócz przydzielania adresów IP, DHCPv6 umożliwia także skonfigurowanie dodatkowych parametrów, takich jak serwery DNS, brama domyślna i inne. Ustaw te opcje w zależności od potrzeb Twojej sieci.
Zapisz ustawienia i uruchom ponownie urządzenia:
- Po skonfigurowaniu serwera DHCPv6, zapisz zmiany i uruchom ponownie urządzenia w sieci, aby mogły pobrać nowe adresy IP.

5. SLAAC czy DHCPv6? Który mechanizm wybrać?

Wybór między SLAAC a DHCPv6 zależy od kilku czynników:

Prostota: Jeśli chcesz, aby urządzenia automatycznie generowały adresy IP bez konieczności zarządzania centralnym serwerem, SLAAC jest najlepszym rozwiązaniem.
Kontrola i zarządzanie: Jeśli potrzebujesz centralnego zarządzania adresami i dodatkowych parametrów (np. DNS), DHCPv6 będzie lepszym wyborem.

Czytaj Programowalne sieci komputerowe: Przewodnik z przykładami

6. Podsumowanie

Konfiguracja automatycznego adresowania IPv6 za pomocą SLAAC i DHCPv6 jest kluczowa dla poprawnej obsługi protokołu IPv6 w sieciach lokalnych i rozległych. SLAAC jest prostym rozwiązaniem, które sprawdzi się w mniejszych sieciach, natomiast DHCPv6 oferuje pełną kontrolę nad przydzielaniem adresów i parametrami sieciowymi w większych infrastrukturach. Dzięki odpowiedniej konfiguracji obu tych mechanizmów, Twoja sieć będzie mogła w pełni wykorzystać zalety IPv6.

Jak skonfigurować automatyczne adresowanie IPv6 (SLAAC) i DHCPv6