🔄 RIP – Konfiguracja i weryfikacja Split Horizon na przykładach

📌 Wprowadzenie

Protokół RIP (Routing Information Protocol), choć uznawany za jeden z prostszych protokołów dynamicznego routingu, wymaga odpowiedniej konfiguracji, by działać stabilnie i bezpiecznie. Jednym z kluczowych mechanizmów zabezpieczających sieć przed pętlami routingu jest Split Horizon.

W tym artykule przedstawimy, jak konfigurować i weryfikować Split Horizon na routerach Cisco i Juniper, omawiając przy tym konkretne scenariusze praktyczne.

❓ Co to jest Split Horizon?

Split Horizon to mechanizm w protokołach routingu distance-vector (takich jak RIP), który zapobiega wysyłaniu informacji o trasach z powrotem przez interfejs, z którego zostały one otrzymane.

🧠 Dzięki temu routery nie przekazują dalej informacji, które mogłyby powodować pętle routingu.

🛠️ Konfiguracja Split Horizon w RIP – Cisco IOS

Domyślnie Split Horizon jest włączony na większości interfejsów. Aby go wyłączyć lub włączyć, należy wejść do trybu konfiguracji interfejsu.

📟 Przykład – wyłączenie Split Horizon:

Router(config)# interface FastEthernet0/0
Router(config-if)# no ip split-horizon

📟 Przykład – włączenie Split Horizon:

Router(config)# interface FastEthernet0/0
Router(config-if)# ip split-horizon

🔔 Uwaga: Na interfejsach typu Frame Relay, Split Horizon może być domyślnie włączony, co może utrudniać przekazywanie tras w topologii hub-and-spoke.

📟 Konfiguracja Split Horizon na routerze Juniper (JunOS)

W systemie JunOS Split Horizon jest domyślnie aktywny dla RIP. Nie można go bezpośrednio włączać/wyłączać za pomocą pojedynczej komendy – konfiguracja dotyczy głównie interfejsów i sposobu rozgłaszania tras.

Przykład konfiguracji RIP z wykluczeniem interfejsu (jeśli chcemy ręcznie sterować propagacją):

set protocols rip group RIP-GROUP interface ge-0/0/0

Aby zablokować propagację trasy z konkretnego interfejsu:

set protocols rip group RIP-GROUP no-send

🧪 Praktyczny scenariusz – topologia hub and spoke

Wyobraźmy sobie klasyczną konfigurację:

     [R1]
      |
      |
   ---------
   |       |
 [R2]     [R3]

• R1 – główny router (hub)
• R2 i R3 – routery klienckie (spoke)

W tym scenariuszu R2 i R3 nie mogą komunikować się przez R1, jeśli Split Horizon jest aktywny – ponieważ R1 nie przekazuje informacji o R2 do R3 i odwrotnie.

✅ Rozwiązanie:

Na R1 wyłączamy Split Horizon na interfejsie, do którego podłączeni są klienci (np. FastEthernet0/0):

Router(config)# interface FastEthernet0/0
Router(config-if)# no ip split-horizon

🔍 Weryfikacja działania Split Horizon

✅ Na routerze Cisco:

Użyj polecenia:

Router# show ip protocols

Sprawdź, czy Split Horizon jest aktywny:

Router# show running-config interface FastEthernet0/0

Szukaj wpisu no ip split-horizon, który oznacza, że mechanizm został wyłączony.

📋 Zalety i zagrożenia

🧠 Wskazówki administracyjne

• ✅ W prostych sieciach Split Horizon powinien być aktywny.
• ⚠️ W topologiach hub-and-spoke należy go dezaktywować tylko tam, gdzie to konieczne.
• ✅ Zawsze po zmianie konfiguracji sprawdzaj tabele routingu i trasę aktualizacji RIP.

🧩 Podsumowanie

Mechanizm Split Horizon to kluczowy element zapobiegający pętlom w protokole RIP. Znajomość sposobu jego konfiguracji oraz świadomość konsekwencji jego wyłączenia pozwala na lepsze projektowanie i utrzymanie sieci.

Konfiguracja Split Horizon jest prosta, ale jej nieprawidłowe ustawienie może prowadzić do poważnych problemów z trasowaniem – dlatego warto ją stosować świadomie, a w skomplikowanych środowiskach wspierać się dodatkowymi mechanizmami, takimi jak Poison Reverse.

Polecane wpisy

Podział sieci na podsieci krok po kroku – Praktyczny przewodnik

Podział sieci na podsieci krok po kroku – Praktyczny przewodnik Podział sieci na podsieci, czyli subnetting, to proces dzielenia większej Czytaj dalej

Jak ustawić routing OSPFv3 lub BGP4+ na IPv6?

Jak ustawić routing OSPFv3 lub BGP4+ na IPv6? IPv6 to nowoczesny protokół internetowy, który zastępuje IPv4, zapewniając większą przestrzeń adresową Czytaj dalej