Analiza kodu złośliwego oprogramowania wykorzystywanego do tworzenia botnetów DDoS
🔐 Uwaga: Artykuł ma charakter edukacyjny i jego celem jest zwiększenie świadomości w zakresie bezpieczeństwa IT oraz sposobów ochrony przed zagrożeniami. 🔐
🧬 Analiza kodu złośliwego oprogramowania wykorzystywanego do tworzenia botnetów DDoS
Złośliwe oprogramowanie wykorzystywane do budowania botnetów DDoS jest jednym z najbardziej niebezpiecznych narzędzi w arsenale cyberprzestępców. Dzięki nim możliwe jest przeprowadzanie masowych ataków, które paraliżują działanie serwisów internetowych, infrastruktury firmowej i usług chmurowych. W tym artykule przeanalizujemy kod i mechanizmy działania najpopularniejszych malware wykorzystywanych do tworzenia botnetów, takich jak Mirai, Mozi, czy Gafgyt.
🧠 Czym jest botnet DDoS?
Botnet to sieć zainfekowanych urządzeń (komputerów, routerów, kamer, drukarek, a nawet smart-lodówek), które są kontrolowane przez centralnego operatora (C&C – Command & Control). Gdy operator wydaje komendę ataku DDoS, wszystkie boty jednocześnie zaczynają wysyłać ruch do ofiary.
👾 Jak infekowane są urządzenia?
- Wyszukiwanie podatnych urządzeń przez skanowanie portów
- Wykorzystywanie domyślnych danych logowania lub znanych exploitów
- Pobranie złośliwego payloadu (np. poprzez
wget
,curl
) - Rejestracja w panelu C&C

🧪 Przykład: Kod źródłowy Mirai
Mirai to najbardziej znane złośliwe oprogramowanie botnetowe typu open-source, którego kod wyciekł w 2016 roku. Analiza kodu pozwala zrozumieć jego modułową i skuteczną strukturę.
🔍 Fragment kodu odpowiedzialny za brute-force logowania:
char *usernames[] = {"admin", "root", "user"};
char *passwords[] = {"admin", "1234", "password"};
for (int i = 0; i < sizeof(usernames)/sizeof(char *); i++) {
for (int j = 0; j < sizeof(passwords)/sizeof(char *); j++) {
if (try_login(target_ip, usernames[i], passwords[j])) {
infect_device(target_ip);
}
}
}
🧩 Cechy charakterystyczne Mirai:
- Lekki kod w języku C
- Obsługa kilku rodzajów ataków DDoS (UDP flood, TCP ACK flood)
- Samoreplikacja – skanowanie i infekcja kolejnych urządzeń
- Blokowanie portów zarządzających (np. Telnet) po infekcji
🔬 Analiza kodu Mozi i Gafgyt
🧠 Mozi:
- Opiera się na DHT (Distributed Hash Table) – p2p zamiast klasycznego C&C
- Napisany w języku Go i C
- Często wykorzystuje podatności typu CVE (np. CVE-2017-17215 – Huawei routers)
📦 Przykładowy kod skanujący porty:
int sock = socket(AF_INET, SOCK_STREAM, 0);
connect(sock, (struct sockaddr*)&target, sizeof(target));
send(sock, payload, strlen(payload), 0);
🛠 Typowe komponenty kodu malware botnetowego
Komponent | Opis |
---|---|
Skrypt infekcyjny | Automatyzuje rozprzestrzenianie |
Downloader | Pobiera właściwe oprogramowanie z zewnętrznego serwera |
Skaner | Wyszukuje podatne urządzenia |
Payload | Moduł DDoS |
Kod C&C | Komunikacja z serwerem dowodzenia |
🔐 Techniki ukrywania kodu i unikania wykrycia
- Obfuskacja (zamiana nazw funkcji, zmiennych, komentarzy)
- Kodowanie danych w Base64
- Wbudowane sprawdzanie środowisk sandboxowych
- Zmienne DNS i rotacja serwerów C&C
🧰 Narzędzia do analizy kodu malware
🔧 Narzędzia statyczne:
- Ghidra, IDA Pro – analiza binarek
- Binwalk – analiza firmware
- Radare2 – open-source’owe narzędzie do reverse engineeringu
🔄 Narzędzia dynamiczne:
- Wireshark – analiza komunikacji sieciowej
- Cuckoo Sandbox – automatyczne środowisko do testów
- Procmon, Sysmon – monitorowanie aktywności systemowej
🚨 Dlaczego analiza kodu malware jest ważna?
- Pozwala tworzyć reguły wykrywania (np. Snort, Suricata, YARA)
- Pomaga producentom łatać podatności
- Ułatwia identyfikację operatorów botnetów
- Służy do szkolenia analityków cyberbezpieczeństwa
🧠 Podsumowanie
Zrozumienie kodu złośliwego oprogramowania wykorzystywanego w botnetach DDoS to klucz do skutecznej ochrony przed hackingiem na skalę masową. Edukacja, monitoring i szybkie reagowanie na zagrożenia pozwalają ograniczyć skutki takich ataków oraz eliminować źródła infekcji. Tylko poprzez współpracę ekspertów i ciągłą analizę kodu jesteśmy w stanie wyprzedzać cyberprzestępców.