Ext2
Ext2, czyli second extended file system, to pierwszy rozszerzony system plików opracowany dla systemu operacyjnego Linux. Został wprowadzony w 1993 roku i jest nadal obsługiwany przez większość dystrybucji Linuksa.
Cechy Ext2
Ext2 to system plików oparty na tabelach bloków. Składa się z trzech głównych obszarów:
-
Główny obszar superbloku: Zawiera informacje o systemie plików, takie jak jego rozmiar, liczba bloków i partycji.
-
Główny obszar katalogu: Zawiera listę wszystkich plików i folderów w systemie plików.
-
Obszar danych: Zawiera dane plików.
Ext2 ma szereg funkcji, które czynią go wydajnym i niezawodnym systemem plików. Obejmują one:
- Blokowanie: Ext2 blokuje pliki, aby zapewnić spójność danych w przypadku awarii systemu.
- Szuflady: Ext2 używa szuflady do przechowywania usuniętych plików. Umożliwia to odzyskanie usuniętych plików, dopóki nie zostaną nadpisane.
- Rozmiar bloku: Rozmiar bloku Ext2 może wynosić od 1 do 4 kilobajtów. Umożliwia to dostosowanie rozmiaru bloku do potrzeb systemu.
Ograniczenia Ext2
Ext2 ma kilka ograniczeń, które zostały poprawione w późniejszych systemach plików, takich jak Ext3 i Ext4. Obejmują one:
- Brak journalingu: Ext2 nie używa journalingu. Oznacza to, że wszelkie zmiany w systemie plików nie są zapisywane natychmiast. W przypadku awarii systemu mogą zostać utracone nieprzepisane zmiany.
- Ograniczona liczba plików: Ext2 może obsługiwać maksymalnie 64 256 plików na katalog.
Zastosowanie Ext2
Ext2 jest nadal szeroko stosowany w systemach operacyjnych Linux. Jest używany na serwerach, stacjach roboczych i urządzeniach embedded.
Podsumowanie
Ext2 to wydajny i niezawodny system plików, który jest nadal szeroko stosowany w systemach operacyjnych Linux.