Baza wiedzy GSM Informatyka

Światłowody, standardy, parametry, historia oraz zastosowanie

Światłowody to specjalne przewody, które umożliwiają przesyłanie informacji w postaci światła. Historia światłowodów sięga już początków XX wieku, jednakże pierwsze zastosowania komercyjne pojawiły się dopiero w latach 70. XX wieku.

Pierwsze światłowody były wykonane z szkła kwarcowego i umożliwiały przesyłanie informacji na odległość około 100 metrów. W późniejszych latach opracowano nowe rodzaje światłowodów, takie jak światłowody plastikowe czy światłowody wykonane z tlenku glinu. Dzięki temu, możliwe stało się przesyłanie sygnałów na znacznie większe odległości.

W dzisiejszych czasach wyróżniamy kilka rodzajów światłowodów, różniących się od siebie budową oraz zastosowaniem:

  1. Monomodowe światłowody – posiadają tylko jeden rdzeń, który jest bardzo cienki (zwykle o średnicy 8-10 mikrometrów). Są wykorzystywane do przesyłania informacji na bardzo duże odległości, a także do zastosowań naukowych, takich jak badanie właściwości światła.
  2. Multimodowe światłowody – posiadają kilka rdzeni o większych średnicach (od kilku do kilkudziesięciu mikrometrów). Zwykle są stosowane w sieciach telekomunikacyjnych, gdyż umożliwiają przesyłanie większej ilości informacji na krótszych dystansach.
  3. Plastikowe światłowody – wykonane są z tworzyw sztucznych, takich jak polimer lub akryl. Są tańsze niż światłowody szklane, ale mają mniejszą wydajność i mniejszy zasięg.
  4. Światłowody wzmocnione (HOF) – posiadają rdzeń z otoczonymi luźno włóknami szklanymi, co umożliwia przesyłanie większej ilości informacji.

Światłowody są wykorzystywane w różnych dziedzinach, m.in. w telekomunikacji, medycynie, przemyśle czy nauce. Współcześnie światłowody szklane stanowią podstawę sieci telekomunikacyjnych i umożliwiają przesyłanie informacji na bardzo duże odległości z prędkością światła.

Monomodowe światłowody to rodzaj światłowodów, które posiadają tylko jeden rdzeń, co oznacza, że światło jest przesyłane wzdłuż jednej ścieżki. Pierwsze monomodowe światłowody pojawiły się w latach 70. XX wieku i były wykonane z kwarcowego szkła.

W kolejnych latach dokonano dalszych udoskonaleń, które umożliwiły zwiększenie prędkości przesyłania informacji oraz zasięgu przesyłania sygnału. W 1980 roku opracowano monomodowe światłowody o niskiej dyspersji, co umożliwiło przesyłanie sygnałów na znacznie większe odległości.

Czytaj  Jak usunąć wirusa z przeglądarki internetowej

Dalsze postępy w dziedzinie monomodowych światłowodów umożliwiły zwiększenie ich przepustowości. W 1991 roku wprowadzono monomodowe światłowody o przepustowości 2,5 Gb/s, a w 1998 roku wprowadzono monomodowe światłowody o przepustowości 40 Gb/s.

Obecnie monomodowe światłowody są wykorzystywane w sieciach telekomunikacyjnych, w systemach przemysłowych i naukowych, w wojskowości, w medycynie oraz w badaniach naukowych. Charakteryzują się bardzo wysoką wydajnością oraz dużą odległością przesyłania sygnału. Zwykle posiadają średnicę rdzenia wynoszącą około 9 mikrometrów, a ich zasięg przesyłania sygnału może sięgać kilkuset kilometrów.

Multimodowe światłowody to rodzaj światłowodów, które posiadają wiele rdzeni, co oznacza, że światło jest przesyłane wzdłuż wielu ścieżek. Pierwsze multimodowe światłowody pojawiły się w latach 60. XX wieku i były wykonane z akrylowego tworzywa sztucznego.

W kolejnych latach dokonano dalszych udoskonaleń, które umożliwiły zwiększenie prędkości przesyłania informacji oraz zasięgu przesyłania sygnału. W 1976 roku opracowano multimodowe światłowody o średnicy rdzenia wynoszącej 50 mikrometrów, co umożliwiło przesyłanie sygnałów na znacznie większe odległości.

Dalsze postępy w dziedzinie multimodowych światłowodów umożliwiły zwiększenie ich przepustowości. W 1980 roku wprowadzono multimodowe światłowody o przepustowości 45 Mb/s, a w 1990 roku wprowadzono multimodowe światłowody o przepustowości 622 Mb/s.

Obecnie multimodowe światłowody są wykorzystywane w sieciach telekomunikacyjnych, w systemach przemysłowych i naukowych, w wojskowości, w medycynie oraz w badaniach naukowych. Charakteryzują się niższą wydajnością oraz mniejszym zasięgiem przesyłania sygnału w porównaniu z monomodowymi światłowodami, ale są też tańsze i łatwiejsze w produkcji. Średnica rdzenia multimodowych światłowodów wynosi zwykle od 50 do 100 mikrometrów, a ich zasięg przesyłania sygnału wynosi zwykle od kilku do kilkudziesięciu kilometrów.

Plastikowe światłowody to rodzaj światłowodów wykonanych z tworzyw sztucznych, takich jak polimetakrylan metylu (PMMA) lub poliwęglan. Zostały wynalezione w latach 60. XX wieku i były początkowo stosowane jako alternatywa dla szklanych światłowodów.

W porównaniu do szklanych światłowodów, plastikowe światłowody są lżejsze, tańsze i łatwiejsze w produkcji. Jednak ich zastosowanie jest ograniczone ze względu na mniejszą wydajność i większe straty sygnału.

Czytaj  FBI prawdopodobnie złamało 30-znakowe hasło do ukrytego wolumenu TrueCrypta

W kolejnych latach dokonano dalszych udoskonaleń plastikowych światłowodów, które umożliwiły zwiększenie ich przepustowości i zasięgu przesyłania sygnału. W 1995 roku opracowano plastikowe światłowody o przepustowości 1 Gb/s, a w 2001 roku wprowadzono plastikowe światłowody o przepustowości 10 Gb/s.

Obecnie plastikowe światłowody są stosowane głównie w systemach oświetleniowych, np. w reklamach czy dekoracjach. Charakteryzują się średnicą rdzenia wynoszącą zwykle od 0,5 do 3 mm oraz zasięgiem przesyłania sygnału wynoszącym zwykle od kilku do kilkunastu metrów. Ich zastosowanie w sieciach telekomunikacyjnych jest ograniczone ze względu na mniejszą wydajność i większe straty sygnału w porównaniu do szklanych i innych rodzajów światłowodów.

Światłowody wzmocnione (HOF – ang. Holey Optical Fibers) to rodzaj światłowodów, które posiadają dodatkowe otwory lub rowki wzdłuż całej ich długości. Ten rodzaj światłowodów został opracowany w latach 90. XX wieku i został opatentowany przez japońską firmę Nippon Telegraph and Telephone (NTT).

HOF zostały opracowane w celu zwiększenia przepustowości i zasięgu sygnału świetlnego. Dzięki otworom wzdłuż całej ich długości, światło jest przekazywane nie tylko przez rdzeń światłowodu, ale także przez dodatkowe otwory. To pozwala na zmniejszenie tłumienia sygnału oraz zwiększenie przepustowości.

Właściwości HOF zależą od liczby i rozmiaru otworów. Dla przykładu, HOF z większą liczbą mniejszych otworów posiadają większą przepustowość, ale również większe tłumienie sygnału. HOF z mniejszą liczbą większych otworów posiadają mniejszą przepustowość, ale również mniejsze tłumienie sygnału.

W porównaniu do tradycyjnych światłowodów, HOF są bardziej skomplikowane w produkcji i wymagają bardziej zaawansowanej technologii. Jednak ich właściwości sprawiają, że są one wykorzystywane w różnych dziedzinach, takich jak telekomunikacja, medycyna, przemysł, czy nauka.

Łączenie światłowodów jest procesem, w którym dwa lub więcej światłowodów są połączone ze sobą, aby przesyłać sygnał świetlny z jednego punktu do drugiego. Istnieją różne techniki łączenia światłowodów, w zależności od zastosowania i wymagań.

Czytaj  Zasady tworzenia silnych i skutecznych haseł

Najprostszą metodą łączenia światłowodów jest łączenie mechaniczne. W tej metodzie, końce światłowodów są obciosywane i nakładane na siebie, a następnie zabezpieczane za pomocą łącznika lub klamry. Ta metoda jest stosowana głównie w instalacjach, gdzie wymagana jest niska jakość połączenia i niski koszt.

Inną metodą łączenia światłowodów jest łączenie klejowe. W tej metodzie, końce światłowodów są dokładnie wyrównane i połączone za pomocą kleju o wysokiej wytrzymałości. Ta metoda jest stosowana w sytuacjach, gdy wymagana jest większa jakość połączenia i większa wytrzymałość na warunki zewnętrzne.

Jedną z najbardziej zaawansowanych metod łączenia światłowodów jest spawanie. W tej metodzie, końce światłowodów są ścięte pod kątem i następnie połączone poprzez spawanie za pomocą łuku elektrycznego. Ta metoda jest stosowana w przypadkach, gdzie wymagana jest bardzo wysoka jakość połączenia i niska utrata sygnału.

Innymi metodami łączenia światłowodów są łączenie na gorąco (ang. hot fusion splicing) oraz łączenie na zimno (ang. cold fusion splicing). Oba te sposoby łączenia światłowodów wykorzystują podobne zasady jak spawanie, ale różnią się detalami technicznymi.

Wybór metody łączenia światłowodów zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj światłowodu, zastosowanie, jakość połączenia oraz koszty.

Polecane wpisy
e-Reklama

Od dawna mówi się, że Internet to medium młodych ludzi. Ci starsi wiekiem wciąż jednak nie mogą dostosować się do Czytaj dalej

Jakie są rodzaje sieci GSM?
Jakie są rodzaje sieci GSM?

Jakie są rodzaje sieci GSM? GSM, czyli Global System for Mobile Communications, to standard telefonii komórkowej, który został opracowany w Czytaj dalej