Często zachodzi konieczność operowania na wszelkiego rodzaju archiwach. Za pomocą narzędzi konsolowych mamy możliwość zarówno tworzenia nowych archiwów, a także rozpakowywania już istniejących. Jeśli pobieramy jakiegoś CMS’a, lub dowolną aplikację na serwer, to najczęściej jest ona w postaci archiwów. Zwykle .zip, .tar.gz, .tar.bz2, .tar.xz. Format ZIP jest znany większości użytkowników systemu Windows. Natomiast format TAR jest formatem typowo uniksowym – oczywiście świetnie obsługiwany przez windowsowe archiwizery typu: 7-zip, WinRAR itp.
Dlaczego zatem archiwa TAR mają dziwne podwójne rozszerzenia? Otóż rozszerzenie .tar oznacza nie skompresowane archiwum. Natomiast to co się po nim pojawia jako kolejne rozszerzenie informuje o rodzaju kompresji. Archiwum TAR (.tar) można skompresować za pomocą kompresji:
1. gzip – roszerzenie .tar.gz
2. bzip2 – roszerzenie .tar.bzip2
3. xz / lzma – rozszerzenie .tar.xz (kompresja XZ / LZMA jest obecnie najbardziej wydajnym algorytmem kompresji)
Obsługa archiwów ZIP
Do obsługi archiwów ZIP w systemach GNU/Linux, Unix służą polecenia: zip – tworzenie, unizip – rozpakowywanie. Poniżej opisane zostały najpopularniejsze przypadki użycia tych poleceń.
1. Tworzenie nowego archiwum ZIP na podstawie plików:
2. Tworzenie nowego archiwum ZIP z katalogu:
3. Rozpakowanie archiwum ZIP do katalogu w którym jesteśmy
4. Rozpakowanie archiwum ZIP do określonego katalogu
Obsługa archiwów TAR
Do obsługi archiwów TAR (z kompresją lub bez kompresji) służy polecenie „tar”. Posiada ono znacznie więcej opcji niż poprzednie, poniżej znajduje lista najbardziej popularnych przypadków użycia.
1 KOMENTARZ
Możliwość komentowania została wyłączona.
tar help